Co szkodzi - tłuszcz czy cukier?

Kiedy doktor Dean Schillinger odbywał staż w San Francisco General Hospital we wczesnych latach 90-ych, niemal połowa jego pacjentów miała HIV lub AIDS. Dzisiaj Schillinger jest szefem interny w tym samym szpitalu i zmaga się z kolejnym kryzysem: niemal połowa pacjentów ma cukrzycę typu 2. Wielu cierpi dodatkowo na powikłania, takie jak ślepota, choroby nerek, amputacje, ataki serca i udary. „Wszystko to stało się na moich oczach za życia jednego pokolenia” mówi.

Dzisiaj w samej Kalifornii 11% dorosłych cierpi na cukrzycę a 46% na stan przedcukrzycowy, który ma również niemal co czwarty nastolatek - co oznacza, że ta młodzież plasuje się w strefie bardzo wysokiego ryzyka rozwinięcia się pełnej cukrzycy w ciągu następnych 10 lat. Podobnie rzecz ma się z niealkoholowym stłuszczeniem wątroby (NAFLD) - cierpi na nie około jednej trzeciej dorosłych w Stanach Zjednoczonych. W przeciągu najbliższych pięciu lat ta choroba stanie się głównym powodem przeszczepów wątroby… A lekarze muszą się dzisiaj troszczyć o pierwsze pokolenie dzieci ze stłuszczeniem wątroby. Co się stało?

Zarówno cukrzyca typu 2 jak i stłuszczenie wątroby to choroby nadmiaru cukru. Amerykanie jedzą go coraz więcej, średnio 17 łyżeczek dodanego cukru codziennie. To około 25 kilogramów rocznie! I niespecjalnie się tym przejmują; wierzą przecież, że należy unikać tłuszczu, a nie cukru. Tak zostali nauczeni. Dlatego w każdym amerykańskim sklepie jest mnóstwo jogurtów 0% tłuszczu, a jogurt tłusty trudno dostać. Nie dzieje się to wszystko przypadkiem… już w połowie lat 60-ych The Sugar Research Foundation (sponsorowana przez producentów cukru) wynajęła trzech badaczy z Harvardu (każdy otrzymał 50 tysięcy dolarów według dzisiejszej wartości pieniędzy), aby określili wpływ cukrów i tłuszczu na występowanie chorób serca. Ich analiza, opublikowana w prestiżowym New England Journal of Medicine minimalizowała wpływ cukru na zdrowie serca i obwiniała o choroby tłuszcz…

Doktor Schillinger przeanalizował 60 badań przeprowadzonych pomiędzy 2001 a 2016 rokiem, sprawdzających wpływ konsumpcji napojów słodzonych na otyłość i cukrzycę. Z 26 badań które nie wykazały żadnego wpływu, wszystkie były finansowane przez producentów napojów słodzonych… Natomiast z 34 badań które wykazały szkodliwość napojów słodzonych, tylko jedno badanie było finansowane przez przemysł napojowy. Reszta była niezależna.

Wielkie interesy, wielkie pieniądze. Niewyobrażalne. 74 procent jedzenia, które można kupić w Stanach Zjednoczonych ma dodany cukier. Ciekawe, jak jest u nas. Pewnie całkiem podobnie, skoro około 3 milionów Polaków ma zdiagnozowaną cukrzycę, a być może nawet drugie tyle niezdiagnozowaną. Warto więc czytać etykiety, myśleć, i krytycznie patrzeć na jakże popularne próby dyskredytowania tłuszczu, zwłaszcza zwierzęcego. Sprawa jest właściwie prosta: bez cukru możemy żyć. Bez tłuszczu nie.

W tym kontekście prosimy podejść do naszych czekoladek z ufnością… nie ma w nich ani grama cukru! Ciekawe, czy będą smakować? Będziemy wdzięczni za sygnał!

W niniejszym tekście inspirowaliśmy się artykułem dr Roberta Lustiga z medium.com. Robert Lustig to legenda świata medycznego i badawczego. Warto sięgnąć po jego książki, chociażby po dostępną w języku polskim „Słodką pułapkę”. A równie ciekawie ogląda się jego wykłady na YouTube.